บทที่ ๓ มิติ

๓ มิติ

มนุษย์ในสมัยนั้นที่ยังเชื่อว่าโลกแบน กำหนดให้โลกฝั่งเอเชีย

ซึ่งเห็นดวงอาทิตย์ยามเช้าก่อน เป็นโลกตะวันออก และฝั่งยุโรปซึ่งเห็นดวงอาทิตย์ทีหลังเป็นโลกตะวันตก และกลายเป็นคำเรียกอย่างถาวรมาจนถึงปัจจุบัน แม้จะรู้ว่าความจริงแล้ว จะกำหนดให้ฝั่งอเมริกาเป็นโลกตะวันออก แล้วฝั่งเอเชียเป็นโลกตะวันตกก็ได้ เพราะโลกเป็นทรงกลมและหมุนอยู่ตลอดเวลา

ความเข้าใจในมิติทำให้มุมมองที่มีต่อโลกและจักรวาลเปลี่ยนไป สิ่งที่อยู่ในมิติที่ 2 

จะไม่สามารถเห็นมิติที่ 3 ได้ มดที่เดินอยู่ด้านบนของแผ่นกระดาษ กับด้านล่างของแผ่นกระดาษ

มันจะไม่รู็ว่ามี 2 มิติคู่ขนานกันอยู่ มนุษย์ที่กำลังอยู่ในโลก 3 มิติ ก็จะไม่รู็ว่า ขณะนี้มี 3 มิติอื่นที่กำลังคู่ขนานไปกับมิติของเราอยู่ นอกจากจะมีมิติที่ 3 คู่ขนานแล้ว ยังมีสิ่งที่มีจิตวิญาญาณอาศัยอยู่ในมิติที่สูงกว่าเราอีกมากมาย ซึ่งแบ่งออกเป็น ชั้นเทวดา 6ชั้น รูปพรหม 16 ชั้น

และอรูปพรหม 4ชั้น สิ่งที่มีชีวิตในบางชั้นก็อยู่ซ้อนทับกันระหว่างมิติ เช่น มนุษย์กับเดรัจฉานอยู่ร่วมกันในมิติที่ 2 และ 3 เทวดาอยู่ร่วมกันในมิติที่ 4 และ 5 เพียงแต่สวรรค์ชั้นที่สูงกว่าจะเข้าถึง

มิติที่ 5 ได้มากกว่า เช่นเดียวกับมนุษย์ที่เข้าถึงและเข้าใจมิติที่ 3 ได้มากกว่าเดรัจฉาน ชั้นรูปพรหมอยู่ในมิติที่ 6 และ 7 ส่วนชั้นอรูปพรหม ขึ้นไปถึงมิติที่ 8 และ 9 มิติที่สู

งกว่าจะมองเห็นมิติที่ต่ำกว่า เช่น มนุษย์มองเห็นมิติของมดซ้อนทับกัน การที่จะเห็นมิติที่ 3 ซ้อนทับก็ต้องมองลงมาจากมิติที่ 4 และจินตนาการทำได้ยากมาก เช่นเราชื้อเต๊นท์ที่ซึ่งพับแบบ 2 มิติมาเราจะไม่มีทางจินตนาการออกเลยว่า เต๊นท์นั้นถ้ากางออกมาเป็น 3 มิติจะมีรูปร่างเช่นไร
เช่นเดียว กับที่ปัจจุบันเราจินตนาการโครงสร้างของจักรวาลแบบ 4 มิติ ไม่ออกมองไม่ออกว่า
ถ้าคลี่จักรวาลแบบ 3 มิติ ออกมาจะมีรูปร่างเป็นแบบใดในมิติที่ 4 แต่ที่แน่ๆ คือ เรารู้ว่ามิติที่ 4 เวลาไม่มีอยู่จริง แลระยะทางใกล้ ไกล ไม่มีอยู่จริง ตามที่ทฤษฎีสัมพัทธภาพได้พิสูจน์ไว้
ในทางพระพุทธศาสนาบอกว่า เวลาเกิดจากจิตที่เกิดดับเป็นสายใครที่สามารถกำหนดสติจนเข้าสู่ชั่วเวลาขณะจิตได้ จะพบกับความลับในเรื่องนี้ และรู้ว่าเหตุกาณ์ต่างๆ ในโลก 3 มิติก็เหมือนกับภาพนิ่งที่เรียงซ้อนต่อๆกันแล้วมีจิตขึ้นมารับอารมณ์ จิตที่เกิดดับเป็นสายอย่างต่อเนื่องต่อให้หลงเข้าใจผิดไปว่ามีเวลา เกิดอดีตอนาคต